Scriptors d'arrel views

Scriptors d'arrel

Scriptors d'arrel
A sabiendas de muy poco,aliento cada mañana por temprana,cuando al mirarte,aún me sonrojo.

miércoles, 22 de diciembre de 2010

Ser niño

Ser niño, 

..Quisiera ser,para encontrar sin decir nada y mirarte,ver como cuando sin mucho tener, imaginamos en estanque de pequeños jóvenes,

feroces corazones! Idealista,que abrió regalo tuerto y hielo entre ramas de gorilas en firme suelo,decirme. Ser hombre, para con fuerza abrazar sin pedir nada y besarte, como cuando con algo tener destellamos en pasión de enormes,

frágiles corazones! Realista que descubrió mujer,preciosa y linda, ya estamos otra vez,donde empecé, en hombre crecido y verte al anochecer,mientras murciélagos vampiros leídos despertaban para hacerme creer,no olvidar jamás, en ser niño,

 y quererte otra vez. 


 R.Casadesús

viernes, 3 de diciembre de 2010

Dicen

Dicen,
que cambia el tiempo,donde hubo calor,frío,
que las aves se van,
que el dia acorta, dónde hubo Sol,noche,
que en otoño se van,
las nubes con sus recuerdos de sombra,de brío.

Que terminan donde empiezan,por alejarse,
que saludos se dan,
para no encontrar y dejar de abrazarse,
que besos se dan,
para no olvidar ni dejar de olvidarse.


Dicen para no escribir que suelo pisar,
corren sin aliento,para no pensar.


R.Casadesús

miércoles, 27 de octubre de 2010

Irina


Irina.

I diu,
temps ençà al recordar primera rialla,de riallera,
per menut ni estirat al ciri arribava,del teu bateig.
I viu,
pas en camí de vida destí de cor noble llumí,
amb mateix nom de l'àvia entre braçades al Molí,
nadaves,creixies Llacuna fins aquí arribar,
i al Carles conèixer,mereixer amb ell enfilar.

Pas en camí de vida destí de cor noble llumí,
amb paraula escrita del teu sempre germà padrí,
l'enllaç sigui el principi lloança al caminar,
i os estimeu i respecteu per sempre mes a badar.
I diu,
temps ençà al recordar primera rialla,de riallera,
per felicitats i una forta abraçada,del teu festeig.
I escric,
amb cert pretext bocí de moment i ratlla,
tot recordant teva primera rialla.


R.Casadesús

miércoles, 13 de octubre de 2010

Desacuerdo


Desacuerdo.
Vamos a repasarlo una vez mas,no puedo dejar ni un cabo roto,ni por mucho ni por poco, de alboroto,me enojo.
Agua,tierra,incienso,que digo y pienso en ascua arremeto en cierto y absorto respondo preguntas fuera de contexto,de hombre pretexto por no remar,
eso eso...,el mar.
Reposo arrimado en barco de pescado,h
ilo,cañas y gusano,cuento hasta cinco y muerdo,incado diente en babas de tuerto,engullo piedra por suelo,deacuerdo,deacuerdo...El mar.
Pero es que me pierdo!y quiero cantar en lágrimas de antaño,
bailar en cubierta dejarme llevar,y dar vueltas sobre mi moverme al azar,imaginarme desnudo comiendo cangrejo,siempre hacia atrás.
Te dejo y me ofrezco acariciar caracolas de magia pulpo a reventar,abro cuaderno de bitácora aclarar,y manuscribo relato de anguila,eso,eso,el mar...
Con cocos y monos,que risas!,me parto de fiesta ruleta de juerga pequeñas pistas,migas de tribu sin cencerro en olla me quedo,puedo,puedo...
Dejarme comer,dejarme cenar...
Muslo,pata o papada,de cuerpo maduro de burro,eso,eso,en el mar...
Donde abandoné sagrado cielo,
donde dejé de estar cuerdo!

R.Casadesús

miércoles, 29 de septiembre de 2010

Escribo

Escribo,
En frágil día,sentado delante de esa empañada ventana en marco de vieja oscura madera lejana,observando el mar,olas que cabalgan,que ascienden y admiten hasta detenerse y desaparecer en numerosos granitos de desmenuzada roca,clara y suave desliz de montaña que descansa,que duerme y sueña con alma de playa en es
te frío nublado,triste día.
Escribo,
para decir,contar en breves palabras lo que mi corazón insiste y que en lágrimas sumerge cuando en fotos,sus ojos ciernen ausencia en esbozos,trazos sin camino,sin destino,para contar,insinuar,mostrar cuanto puedes alcanzar cuando juntos al amarte y mirándonos al estar,susurrabas,susurramos,que te quiero un poquito,poco menos que infinito y bastante mas de las veces que lo digo.
Escribo,
en quebrantos de añoranza,en silenciosos gritos de palabra por no saber quizás y nunca haber sabido,leer.

R.Casadesús.

viernes, 10 de septiembre de 2010

Setembrí


Setembrí
Diuen les llengües peludes barbudes,
d'infinit temps i ens sense fi,
cansades i suades de tant avançar d'aquí cap allà en petites passes arronsades de mi esperar,

que tinc gana i ganes d'enfilar el bacallà en serralada de natura i paratge català,

a costat de riera d'aigua neta i fresqueta on mullar-te llarg cabell que mai vas tallar.
Diuen sense tu res de mi les tossudes,
boques grans empastissades i aquí,
empatxades de babes glopegen saliva de rastres records d'uns badocs i per sobre de tot entusiastes del lloc on trobaven l'estar bé,

maca,

sempre sincer ballaré cor salvatge escoltaré i amb vestit de sencer home fort i guerrer saps que fer.
I callen les pesades grans i dentudes,
d'englotida humida geniva de tu i de mi,
que dir-te que dir per saber escriure i viure,
que dir-te que dir...,tan sols vull sentir.


R.Casadesús.

martes, 31 de agosto de 2010

Me quedo

Me quedo.
Sin remedio me senté mi espalda descansó,
con alucinógenos que mojaron respaldo,
por hacer colocar piernas cruzadas en algo,
ambiente viciado por verte,que consiguió?

Sin asedio pensé y mi amada respiró,
sin apremio boca lobos rozaron letargo,
e inventaron murmurar por lo que yo valgo,
aliciente por dar y tenerte,que mejoró?

Con un te quiero grité y mi alma se postró,
complejo meses cojos de fácil olvidarlo,
le ilusionaron pensar a tu lado tanto!
corazón que no miente por latente,que cambió?
...Sin respuesta me quedo...,se quedó.

R.Casadesús.

lunes, 16 de agosto de 2010

Sin dejar

Sin dejar de ver,
montantes en barro ensucias tus manos manejas pasado y escondes lo raro
en sueños y bailas extiendes mis brazos mis pies sin zapatos en saltos de antaño.
Sin dejarte ver,
te muestras extraña fría y lejana que con pocas palabras pequeñas patadas sonrojan mi culo saltón y peludo en esto que no comprendo mundo.
Sin dejar de beber,
en calles estrechas de pueblo garrulo grito lloro diambulo buscando la duda promesas de gotas botones por pocas de esa blanca camisa en mangas rotas.
Sin dejar de ser,
lo que fui al crecer hombre en mundo de pocas palabras de trago fácil y mierda a tinajas sin dejarte ver y ser por tener lo que nunca supieron por cegar y entender porque,

sin dejar de querer.


R.Casadesús.

domingo, 25 de julio de 2010

Suscito

Suscito
En mantener caída,
letra escrita libero por mudo,
en ella se detuvo,
tiempo y chantaje sueño de vida.
Libre y libro leo,
en lágrimas de amor por supuesto,
príncipe y apuesto,
en blanco caballo galope duelo.
Calor y veraneo,
playa que añoro estar contigo,
y siempre me maldigo,
al pensar y caminar sin pareo.

PD-De todo esto pienso en recuerdo por posible y librarme de todo en ello al encontrarte en cesto y a mi corazón permitir saldar vida por ti al amarte un poquito mas cada dia y alcanzar sentir sin rencor corazón que anhela tu amor...
Respira preciosa!,Respira.

R.Casadesús.

domingo, 11 de julio de 2010

Felicitats


Felicitats!

Queriendo tu vida se vierte en detalles,
en bastos sueños,recuerdos,miedos y partes.

Algo por conseguir sujeto a retales,
discretos instantes que me ves sin contarles,
donde despierto en tu mano y te amo,
hoy por hoy gritar en ellas Felicidades!,

montón que florezca en hermosos paisajes,
por agacharme en lo de siempre sensato.

Queriendo tu vida se cierne en modales,

asomado al padre viento ventanales,

e imaginar Felicitats por Felicidades.

R.Casadesús.




jueves, 17 de junio de 2010

Beso



Pequeño corto discreto de las dos en cualquiera,
mejillas sonreir sin pedir por Dios!,a su lado,
carita de princesa persona y muy preciosa,
sincero suave y tierno sin pedir demasiado,
y en cualquier caso mas de rato y vergonzosa,
lo que dure o alargue fantástico retrato,
de original beso que doy al darle pudiera.



R.Casadesús.


viernes, 4 de junio de 2010

Empezamos


Empezamos,
Buenas tardes a todos sin ser pocos los presentes,
a tantos de vosotros por saber leer,escribir,
ejercer en complicado mundo ser pretendientes,
montón de felicidad saber hacerme sonreír.

Buenas tardes por flotar en el lodo y ser pronto,
por nunca tarde llegar de alegría porvenir,
reflejos de joven espejo destellos de tonto,
por sabio fue quién nunca pensó dejar de vivir.

Buenas tardes por leerme ha este idiota,
inberbe de suelo pesado y poco mudo,
dibuja en retrato atontado boludo,
garabatos de muchacho que desea pelota,
continuamos?

R.Casadesús

viernes, 28 de mayo de 2010

Bailas?


Bailas?
Me doy cuenta,hermosa suelta en boca de pillo,cuidadosa en todo alborota en poca por suerte,
suelo roto,barro en charco navega en día tormenta alivia sueño en pañuelo,
me piensa,deseo en suerte tu vida,la mia,en este día breve relato de pies y espalda,escueto panfleto de gruesa tapa,
no crezco ni vivo ni mucho meno
s alimento de palabra,horizonte que quita fe por buena creída camino que se termina,
cuanta alegría, tambores en fiesta me citas,espera!,
despojo en ramo blanco escojo mejor planta,verde en grande sala,
descalzo,sin gorro ni manta ni lápiz ni arma me acerco me atrevo y me siento,a tu lado al mío donde tanto has fraseado,
cierras mis ojos mis manos y cuentas leyenda de días y años,ausencia que tiemblas que tanto dejaste por bailar a medias,donde también me amaste,recuerdas?
Y por fin,en canto de duro descubro y en brazos recojes siempre mi mundo al saber entender que bailar,
el nunca supo.

R.Casadesús.

viernes, 21 de mayo de 2010

Dejarme



Llorar,sentir por última vez vagar,
contarle,
pensar,decir sin saber mucho andar,
a ella,
incansable mujer calor y darle,
sin prisa ni precio y al momento,
mi vida en su tiempo esperarle,
sin mucho alejarme y contento.


Que la quiero,
dispuesto escucho le sincero,
de honesto atuendo sonrisa
apuesto enfrente y me pierdo,
en minutos que corren deprisa.


Desearle,
besar,vivir y sin dejar de contar,
amarle ,
y en un sin fin poderla abrazar,
dejarme.

R.Casadesús.


domingo, 16 de mayo de 2010

Mas viejo



Y que otros y muchas de truchas,
que nadan comemos en mesa,
de río contigo merluzas,
que bailan te miro sorpresa.


En boca de esposa escucho,
un tiemblo permuto en salsa,
huesped amado negro trago,
mudo tumbado y en casa.


Pregunto querida a tu lado,
cocinas pequeñas sardinas?
en plato blanco y espinas.

Me quejo!

Atraganto rato espanto,
amanezco vago sin sol sin ti,
bellezas sirenas con su canto,
al escribir un rato por mi.

En letra de barco y sin timón,
en cubierta sucio de lado,
solté en popa grande botella,
sin la fruta ni su pescado,
mensaje de abordo por ella.


Marinero sin vela,que joven mas viejo,me quejo?

R.Casadesús.


martes, 11 de mayo de 2010

Éramos


Éramos

Tantos en duelo!,consuelo y suelo,
siento frío,en garganta me lío,
en río,mar,padre dime,me muero?,
no escucho en tu voz ni abrigo.

Cuantos sin sueño!,de días en ruedo,
compartimos nada,pues sólo sangre,
que tiñe y derrama frágil filo,
en casa vecino añoro madre.

Sucio pañuelo!,de hongos y mocos,
tampoco encuentro en ti
cuenta,
querida mamá,me como los cocos?,
felicidades en plata que tienta.
Te quiero.

R.Casadesús.

lunes, 3 de mayo de 2010

Cuando



De vuelta sentada en silla de madera,
escuches mi letra sencilla y en tinta densa,
cuando de vuelta te des cuenta al sentir sincera,
al besarme y tenerme olvidar estar tensa.
Cuando,
mas pronto que cerca espero y espera,
de vuelta te escribo te amo y te añoro,
cabello enredado en labios larga trinchera,
sentirme abrazado a tu
mundo un tesoro.
Cuando,
al fin y al cabo,después de el todo,
cogidos de la mano o de cualquier otro modo,
cuando esté de vuelta habrá valido la pena,
de vez por todas y quizás esta sea la verdadera!

R.Casadesús.


viernes, 23 de abril de 2010

Sempre


Sempre

De vegades,pot ser moltes vegades,
m'anyoro de tu,de mi i d'aquí,
estades no vol tan sols besades,
t'estranyo de mes,de que i de qui!


Davant teu, bastant ferm un xic sencer,
del que no visc torno a escriure,
vegades ser que dir i no que fer,
quins moments,doncs per tu vull viure.
Del teu camí,del mestre per carrer,
on esperaba
estones per estimar,
petites bromes com puxa per pujar,
feien somriure a aquell jove,
sentir-se afortunat mes poltre,
amb blanc Esmeralda brindar.


I que fer que dir per molt pensar,
baralla d'aigües fresques i netes,
empenta fort que em fa ensopegar
complexes paraules Cretes,Queretes,
que dubto al dubtar,sé a on anar!
I així,clar,sincer,i un poc breu,
torno a dormitar,i vos que feu,
la rosa vaig buscar,inmortalitzar,
i tal dia com avui a tu desitjar,
de Feliç Sant Jordi,tots aneu!

R.Casadesús.


miércoles, 21 de abril de 2010

Eyjafjalla

Eyjafjalla,
en cendra y fum escric sorprès,
miran-te al cel i sense ell,
despert somio somni vell,
tranquil i quiet i sense pes;

camino i m'endinso cap el lloc,
com temps enrere vaig lluir,
freda glaçera sense patir,
canvis desperts dins teu i foc.

Sentir-me amb els ulls petitets,
comença,et deixa mirar-me
columna espesa cita verse
ts.

Historia per dir,viure,estimar,
D'un goig,d'un clamor,d'un gran volcà,
espectacle de llum...,estimar!

R.Casadesús.

..Y



Que en todo momento mendrugo,
en boca llevar tacos locura,
desvanecido cuerpo y rudo,
en besos y lágrimas que sudo.


Alimento intento sin duda,
pues pienso despierto y madrugo,
escribo sin pausa y sin cura,
cuanto te quiero! grito deseo!


Que en mi pienses y en ti pienso,
que mi vida resuelva en tratos,
un ma
ñana de besos contratos,
de único amor y falseo,
toda felicidad y aseo.


y te veo cuando ojos cierro,
sentimiento que nunca! destierro.


R.Casadesús.


Musa



Quantes d'elles faran boniques i belles falta,
encís de llumí,astre i destí d'algú de qui,
una rera l'altre i ja en fan vint i tantes,
i ja ho veus,pas rera pas a escrit faig camí.


En silenci sorollós sense aigua i sense vi,
seré com l'albada i mes despert que molts altres,
tan pacient,sense flautes sense rams i cap a mi,
presen
to present per excés defecte i manca.


Estimada i anyorada Musa,
que tinguis i pasis de setmana,bona que es Santa.

R.Casadesús


Es cierto


Es cierto,
he pensado mucho,demasiado?,lucho por ello!,
en silencio prendido?,que escribo que bello!
en esbozos de negro carbón,dibujo!,sorprendo?,
que acierto en suspenso te veo!,y comprendo.
Es viento,
que asoma sediento tu cuerpo!,suave deseo,
en afilado duermo en cama!,sin ti no puedo,
pues sue
ños de cuento se libran!,y lucho por ello!,
odiado campo de batalla!,tu pelo y bello.
Despierto,
me libro en enseres de un hombre y mendigo!,
por calles sin nombre,existo?,te beso que digo!
me mezclo y escribo!,dueño acierto mi Musa,
que en mundo espero,asiento?,claro intrusa.


te amo te pienso y te quiero...,es cierto!

R.Casadesús.


Quizás


Quizás,
Y entiendo presiento en tu cuerpo,
de tanto humilde ancestro,carezco!,
garras medidas,curadas heridas terribles padezco,
en ombligo me agito de vida y de lecho.

Quién sabe se calla,charlatán el ignorante,
que aprende con falta,sin cuerda y sin maza,
hombre de pecho y color,de espalda carnaza,
somete mi alma sin ropa ni
diamante.

Y así,descanso en regazo sin menos ni mas,
hasta que ojos,abrazos,deseos y despojos,
abras y ciernen tu vida,tu día en tiernos desalojos,
descansa mi vida,pues no hay prisa,quizás.

R.Casadesús.

Tengo



Tengo al querer y quererte al saber,
que en pizca de tiempo me retengo,
que sujeto a reloj me detengo,
y muy firme decido no perder-
te,
y en tropas noble batalla,vencer!,
armaduras de honestas palabras,
ganar esta locura de callada
s,
que apartamos por tanto querer-
te,
pues tengo al querer quererte saber,
lo mucho que te quiero creo,tengo.

R.Casadesús.




just amb tot i per tot em tens?,
que creus que veus i et penses,
que vens que em truques moments,
insistir que oblides?, gens!


D'això que dius romies sents,
que parlen ho saben penses,
que vens que em truques moments,
et beso sense parences,
qui ens
vol,entén que em tens,
bé!
m'entens?

R.Casadesús


Que fràgil


Que fràgil sincer i ximple del tot,
doncs m'en vaig,em marxa la força i la gràcia,
em debilito esquitx de meves paraules,
amb contradiccions i en lletres arrelades.


Petit mon d'espècies individus de menuts,
i gegants de llargues cames i braços forçuts,
quan escric que estimo al mirar-me em sacia,
dins mirall la teva llum del teu tot.

R.Casadesús


Y no en vano


Y no en vano...
Sé en cuanto quieres me digas,
que tras de ti en sombras huecas,
muerdes mendrugo seco tientas.


A pobres burgueses y a gatitos por leones,
carentes de mucho y en suma de excedentes,
mórbido público en pequeñas frágiles mentes.


Que en círculo de barones,
y alborotado por muecas,
apremio
copiosas huellas,
por saber lo que quiero pienso y no lo que digo,
al ofrecerte mi mano y muy nunca en vano.

R.Casadesús.


Carcajadas


Carcajadas,
en silencio en si mismas cortejadas,
tu mirada de ensueño sin palabras,
se detuvo en instante y por ello,
contestaste que amé un dia bello,
que el tiempo guardó dejó en recuerdo,
hasta que sientas y me diga he vuelto,
cogidos de mano escaso atuendo,
descolgue
mos carcajadas,
y en silencio nos cruzemos,miradas.


R.Casadesús.

Hijo mio

Hijo mio,
pienso y desato y me embargo en recuerdo,
que te quiero y que malditos los años,
que sin espera y demora corren deprisa,
y aún te veo simpático y bajito,jugando en peldaños,
y los dias que me pierdo de compartir tu risa,
siempre lo mismo con distinto atuendo,
y en falta te hecho,por tanto que te amo,detente momento!

R.Casadesús

Entre copas

Entre copas de oscuro vino chapoteo mi recuerdo,
carcajadas y lágrimas de vagabundo de trapos cubierto,
inmenso y bello cuando te veo y acariciarte quiero,
escondido tras la lumbre y carente de sol,
tiemblo,deseo y consigo tocarte en mi sueño,
y decirte que de mi corazón dejé de ser dueño.

R.Casadesús

Avatar

Me gustó,
pues pluma en mano de ello queria escribir,
cual era el mio,que representase entre lineas,
entre dosis de desconocido elixir,
mi imagen,mi rostro que trazas i afinas,
cuando me lees,cuando contigo quiero estar,
pues entre sueños y realidad que esperar,
escogí sin rasgo humano,
mi AVATAR.

R.Casadesús.

Lo siento

Lo siento,
pues no puedo desgarrar mi cuerpo,y te pido perdón porque aún te quiero,
y deseo con alma de león,sospecha de he vuelto,de encuentro en callejón,
pues en falta te hecho y abriendo los brazos y el corazón,
murmuro lo siento,
por no saber olvidarte,
y pensar en ello y en ti en cada instante.

R.Casadesús.

Quisiera

Quisiera,
encontrar pizca de pequeña pista que desvelara una sonrisa y un bienestar,
que dejara insatisfecho el malaguero y sanara la sospecha que deseo en tranquilidad,
derroches de cachondeo que alentaran un mundo de serenidad,de complejo rumbo de felicidad,en fin,
imaginemos,compartamos y luchemos por conseguir siempre...,algo mas!.

R.Casadesús.

Y entre tanto...

Y entre tanto,
sorbo a sorbo,degustando esta vida de dulzes y amargos,me emborracho y con gula,desbarato la carnaza que curiosamente observando a mi Musa,mastico mientras escribo...


R.Casadesús.

Cada dia


Cada dia,
intento de sueño fustrado
herido mantengo el suspiro,
de lo que te quiero y he querido
amor mio,he perdido?
Despierto sin acierto llorando,
desespero en mi silencio
y pretendo sortear remedio
que aproxime mi mundo vagando.
Eres encuentro de mi,
razón por la que me levanto,
y pienso cada dia en tanto
como silencio a
brazado estoy a ti.
Golpeo en el maldito muro
de injustos momentos,
cuando te alejas con pequeños gestos
grito que te quiero en susurro.
Todo es tan rápido y tan defecto,
que asi aprendemos,
a luchar por lo que queremos,
con furia sentimiento y afecto.
Hijo mio,pues asi sé que te quiero.

R.Casadesús.

Comentario Rembrandt

Hace muchos años,un hombre viejo,enfermo y arruinado,entro en una taberna.En esa taberna habia un grupo de hombres jovenes que junto a sus amantes,bebian y reian.Invitaron a ese hombre viejo a que bebiera con ellos,y asi reirse de el.Las burlas hacia el eran continuas,pero lo que mas gracia les hizo fué un comentario sobre el amor que sentia hacia una mujer.El comentario a grandes rasgos fué:
Todas las mujeres que Dios ha creado son tuyas en el amor de una sola mujer.
Los hombres sorprendidos exclamaron:Como?
El respondió:Contempla a esa mujer igual que contemplarias a mil extraordinarias mujeres,y no la llames nunca TUYA,porque sus secretos son inagotables y nunca llegaras a conocerlos todos.Llámala por un solo nombre.
Yo la llamo SASKIA.
El hombre viejo era Rembrandt,i Saskia su mujer.
La pelicula:Rembrandt de Alexander Korda 1936
Y la historia que hos he contado es una de las escenas de la pelicula que recomiendo.